‘ντάξει ρε παιδιά! Και τί έγινε να ΄ούμ΄; Πώς κάνετε έτσι για 700.000 ανθρώπους;
[τελικά τις τράπεζες τις «διασώζουμε» ή τις «κλείνουμε»;]
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Στην Ελλάδα δίνουμε τον μισθό μας, τη σύνταξή μας, τις
αποταμιεύσεις μας για να σώσουμε το τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης. Και τούτο, διότι η τράπεζα δεν είναι
οποιαδήποτε επιχείρηση, την οποία πρέπει να ενισχύει με κεφάλαια ο μέτοχός της. Είναι η επιχείρηση, στην οποία εμπιστευόμαστε με κρατική προτροπή τις αποταμιεύσεις μας, οι οποίες είναι ιερές, εξ ου και το κράτος τις προστατεύει επιβλέποντας ως Κέρβερος τη διαχείρισή των σε πρώτο στάδιο και χαρίζοντας χρήματα στους μετόχους, όταν η επίβλεψη αποδεικνύεται ανύπαρκτη, συνήθως σκοπίμως, σε δεύτερο στάδιο. Χαρίζοντας χρήματα δικά μας, εξ ου και το κράτος εγγυάται τις καταθέσεις μας. Είναι πολύ απλό: αν κάτι δεν πάει καλά, όλοι μαζί θα βοηθήσουμε τις τράπεζες για να μας επιστρέψουν τις καταθέσεις μας. Άρα, εμείς χρηματοδοτούμε με τις καταθέσεις μας τα λαμόγια που λυμαίνονται τις καταθέσεις μας, ώστε να νομίζουμε πως οι καταθέσεις μας είναι ασφαλείς. Μεγαλοφυές; Ασφαλέστατα. Πιο μεγαλοφυές δεν γίνεται.
Διερωτώμαι πότε η μείζων ή ελάσσων ή ελαχίστη αντιπολίτευση θα απαιτήσει και θα επιτύχει να λάβει εις χείρας της και δημοσιοποιήσει τα ακόλουθα στοιχεία:
- Πόσα επιχειρηματικά δάνεια άνω των € 50.000 χορηγήθηκαν από το 1998 και μέχρι την 31.12.2010 ανά τράπεζα και σε ποιόν χωρίς εγγυήσεις;
- Πόσα επιχειρηματικά δάνεια άνω των € 50.000 χορηγήθηκαν από το 1998 και μέχρι την 31.12.2010 ανά τράπεζα και σε ποιόν με εγγυήσεις και τί είδους;
- Πόσα από τα ως άνω δάνεια δεν εξυπηρετούνται και γιατί;
- Ποίοι οι διοικούντες και τα μέλη των εγκριτικών κλιμακίων ανά τράπεζα που χορήγησαν έκαστο των ως άνω δανείων και με ποία κριτήρια;
- Ποιοι είναι οι μέτοχοι των εν λόγων τραπεζών που εκπροσωπούν έκαστος άνω του 3% του μετοχικού κεφαλαίου;
- Τί ποσό είχε επενδύσει εκάστη τράπεζα σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, πότε ακριβώς και ποία ζημία υπέστη από το «κούρεμα» του Βαγγέλη του Μπαρμπέρη;
- Πόσα κεφάλαια άντλησε εκάστη τράπεζα μέσω των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου από το 2008 και μετά;
- Ποίο το συνολικό ποσό των επιχειρηματικών δανείων που χορήγησε εκάστη τράπεζα από 01.01.2011 μέχρι σήμερα, σε ποιούς χορήγησε πόσο και με ποιές εγγυήσεις;
Κι’ αν δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει επισήμως, δεν υπάρχουν πλάγιοι τρόποι;
Αυτά τα στοιχεία είναι τα ελάχιστα που πρέπει να γνωρίζει κάθε φορολογούμενος, ο οποίος καλείται να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες των κ.κ. Σάλλα, Κωστόπουλου και Λάτση. Είναι τόσο δύσκολο να τα συγκεντρώσει η αντιπολίτευση; Μόνον για τιτιβίσματα, ατακούλες και εξυπνακισμούς είναι καλή;
Αναρωτιόμουν γιατί δεν είναι γνωστά αυτά τα στοιχεία στον ελληνικό λαό που καλείται να σώσει τις ίδιες τις καταθέσεις του ή, ακόμη χειρότερα, να σώσει τις καταθέσεις των άλλων! Πότε τράπεζα χορήγησε δάνειο χωρίς να πληροφορηθεί την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη και να εξασφαλισθεί, όταν ο δανειολήπτης ήταν «μικρός» και «ανώνυμος»; ΄Επραττε το ίδιο και με τους «επώνυμους» σαλταδόρους και τα σαλονάτα κολλητάρια τους;
Εδώ στην Ελλάδα, λοιπόν, τις τράπεζες τις σώζουμε. Στην Κύπρο τις κλείνουμε τιμωρώντας αφ’ ενός τους μετόχους των, μικρούς ή μεγάλους, αφ’ ετέρου τους καταθέτες των. Στο ίδιο καζάνι μικρομέτοχοι και καταθέτες. Για όλα αυτά δεν θα πληρώσει κανείς; Δεν υπάρχει υπεύθυνος;
Υπάρχει, αλλά δεν τον πειράζει κανείς. Παράδειγμα: την ΕΜΠΟΡΙΚΗ Τράπεζα διοίκησαν Στουρνάρας και Προβόπουλος διαδοχικώς. Γιατί βρέθηκε στο χάλι αυτό η τράπεζα για να καταλήξει στον Κωστόπουλο; Ερεύνησε κανείς τα θαλασσοδάνειά της; [ΣΗΜ: είναι γνωστόν ότι δάνειο χορηγήθηκε από τον Προβόπουλο με μόνη την υπογραφή του παρά την αντίθετη γνώμη όλων των εγκριτικών κλιμακίων και του ίδιου του ΔΣ της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ. Με τίνος τις πλάτες ρε Προβατόπουλε;] Ερεύνησε κανείς αν ορθώς και νομίμως διένεμε μέρισμα στους μετόχους; Με άλλα λόγια, ήταν πραγματικά τα κέρδη που διενέμοντο; Ή μήπως όχι, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει για να μην καταρρεύσει το χρηματιστήριο;
Και να μην μεμψιμοιρούμε. Ας μην επιρρίπτουμε ευθύνες στα καθίκια του Eurogroup. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν όσο όζουσα και αν είναι. Οι δικοί μας λακέδες φταίνε που έχουν πέσει στα τέσσερα προς καδρονοσκόπησιν άμα δε και βαλανοθηλασμόν. Και σε τελική ανάλυση φταίμε εμείς που επιλέγουμε τους λακέδες για να μας εξασφαλίσουν σταθερότητα.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Στην Ελλάδα δίνουμε τον μισθό μας, τη σύνταξή μας, τις
αποταμιεύσεις μας για να σώσουμε το τραπεζικό σύστημα, το οποίο έχει ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης. Και τούτο, διότι η τράπεζα δεν είναι
οποιαδήποτε επιχείρηση, την οποία πρέπει να ενισχύει με κεφάλαια ο μέτοχός της. Είναι η επιχείρηση, στην οποία εμπιστευόμαστε με κρατική προτροπή τις αποταμιεύσεις μας, οι οποίες είναι ιερές, εξ ου και το κράτος τις προστατεύει επιβλέποντας ως Κέρβερος τη διαχείρισή των σε πρώτο στάδιο και χαρίζοντας χρήματα στους μετόχους, όταν η επίβλεψη αποδεικνύεται ανύπαρκτη, συνήθως σκοπίμως, σε δεύτερο στάδιο. Χαρίζοντας χρήματα δικά μας, εξ ου και το κράτος εγγυάται τις καταθέσεις μας. Είναι πολύ απλό: αν κάτι δεν πάει καλά, όλοι μαζί θα βοηθήσουμε τις τράπεζες για να μας επιστρέψουν τις καταθέσεις μας. Άρα, εμείς χρηματοδοτούμε με τις καταθέσεις μας τα λαμόγια που λυμαίνονται τις καταθέσεις μας, ώστε να νομίζουμε πως οι καταθέσεις μας είναι ασφαλείς. Μεγαλοφυές; Ασφαλέστατα. Πιο μεγαλοφυές δεν γίνεται.
Διερωτώμαι πότε η μείζων ή ελάσσων ή ελαχίστη αντιπολίτευση θα απαιτήσει και θα επιτύχει να λάβει εις χείρας της και δημοσιοποιήσει τα ακόλουθα στοιχεία:
- Πόσα επιχειρηματικά δάνεια άνω των € 50.000 χορηγήθηκαν από το 1998 και μέχρι την 31.12.2010 ανά τράπεζα και σε ποιόν χωρίς εγγυήσεις;
- Πόσα επιχειρηματικά δάνεια άνω των € 50.000 χορηγήθηκαν από το 1998 και μέχρι την 31.12.2010 ανά τράπεζα και σε ποιόν με εγγυήσεις και τί είδους;
- Πόσα από τα ως άνω δάνεια δεν εξυπηρετούνται και γιατί;
- Ποίοι οι διοικούντες και τα μέλη των εγκριτικών κλιμακίων ανά τράπεζα που χορήγησαν έκαστο των ως άνω δανείων και με ποία κριτήρια;
- Ποιοι είναι οι μέτοχοι των εν λόγων τραπεζών που εκπροσωπούν έκαστος άνω του 3% του μετοχικού κεφαλαίου;
- Τί ποσό είχε επενδύσει εκάστη τράπεζα σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου, πότε ακριβώς και ποία ζημία υπέστη από το «κούρεμα» του Βαγγέλη του Μπαρμπέρη;
- Πόσα κεφάλαια άντλησε εκάστη τράπεζα μέσω των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου από το 2008 και μετά;
- Ποίο το συνολικό ποσό των επιχειρηματικών δανείων που χορήγησε εκάστη τράπεζα από 01.01.2011 μέχρι σήμερα, σε ποιούς χορήγησε πόσο και με ποιές εγγυήσεις;
Κι’ αν δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει επισήμως, δεν υπάρχουν πλάγιοι τρόποι;
Αυτά τα στοιχεία είναι τα ελάχιστα που πρέπει να γνωρίζει κάθε φορολογούμενος, ο οποίος καλείται να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες των κ.κ. Σάλλα, Κωστόπουλου και Λάτση. Είναι τόσο δύσκολο να τα συγκεντρώσει η αντιπολίτευση; Μόνον για τιτιβίσματα, ατακούλες και εξυπνακισμούς είναι καλή;
Αναρωτιόμουν γιατί δεν είναι γνωστά αυτά τα στοιχεία στον ελληνικό λαό που καλείται να σώσει τις ίδιες τις καταθέσεις του ή, ακόμη χειρότερα, να σώσει τις καταθέσεις των άλλων! Πότε τράπεζα χορήγησε δάνειο χωρίς να πληροφορηθεί την οικονομική κατάσταση του δανειολήπτη και να εξασφαλισθεί, όταν ο δανειολήπτης ήταν «μικρός» και «ανώνυμος»; ΄Επραττε το ίδιο και με τους «επώνυμους» σαλταδόρους και τα σαλονάτα κολλητάρια τους;
Εδώ στην Ελλάδα, λοιπόν, τις τράπεζες τις σώζουμε. Στην Κύπρο τις κλείνουμε τιμωρώντας αφ’ ενός τους μετόχους των, μικρούς ή μεγάλους, αφ’ ετέρου τους καταθέτες των. Στο ίδιο καζάνι μικρομέτοχοι και καταθέτες. Για όλα αυτά δεν θα πληρώσει κανείς; Δεν υπάρχει υπεύθυνος;
Υπάρχει, αλλά δεν τον πειράζει κανείς. Παράδειγμα: την ΕΜΠΟΡΙΚΗ Τράπεζα διοίκησαν Στουρνάρας και Προβόπουλος διαδοχικώς. Γιατί βρέθηκε στο χάλι αυτό η τράπεζα για να καταλήξει στον Κωστόπουλο; Ερεύνησε κανείς τα θαλασσοδάνειά της; [ΣΗΜ: είναι γνωστόν ότι δάνειο χορηγήθηκε από τον Προβόπουλο με μόνη την υπογραφή του παρά την αντίθετη γνώμη όλων των εγκριτικών κλιμακίων και του ίδιου του ΔΣ της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ. Με τίνος τις πλάτες ρε Προβατόπουλε;] Ερεύνησε κανείς αν ορθώς και νομίμως διένεμε μέρισμα στους μετόχους; Με άλλα λόγια, ήταν πραγματικά τα κέρδη που διενέμοντο; Ή μήπως όχι, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει για να μην καταρρεύσει το χρηματιστήριο;
Και να μην μεμψιμοιρούμε. Ας μην επιρρίπτουμε ευθύνες στα καθίκια του Eurogroup. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν όσο όζουσα και αν είναι. Οι δικοί μας λακέδες φταίνε που έχουν πέσει στα τέσσερα προς καδρονοσκόπησιν άμα δε και βαλανοθηλασμόν. Και σε τελική ανάλυση φταίμε εμείς που επιλέγουμε τους λακέδες για να μας εξασφαλίσουν σταθερότητα.
Σωτήριος Καλαμίτσης
Φίλος του γιατρού Γωγούση
Πηγή taxalia.blogspot.com
Την ευθύνη στα κείμενα που αναρτούνται στο partaolablog.blogspot.com,φέρει ο υπογράφων ,ή η πηγή, και δεν αποτελούν απαραίτητα θέση και άποψη του παρόντος ιστολογίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου